"Καταφύγιο", νέο ποίημα του Σωτήρη Βαρνάβα από τη συλλογή Διαστάσεις του Χωροχρόνου

Διαστάσεις του Χωροχρόνου

ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ

Κάθε φορά που βγαίνω στο μπαλκόνι του

λαξευτή μια πέτρα από ασβεστόλιθο

ή σαν κοιτάζω απ’ την αυλή γυμνό το σώμα του

χάνομαι στις σελίδες της ιστορίας του.

Ρωτούσα τον παππού προτού πεθάνει

τους απωθήσανε έλεγε ως εδώ κάτι κουρσάροι

Σωθήκανε χάρις στη σύσταση του βράχου

προνόμιο δίνοντας στο σπίτι

να εξοβελίζει κάθε τι που αναίτια του επιτίθεται.

Και να ’μαι εδώ ασφαλής κάθε φορά

που υποφέρω από πονοκεφάλους
--
Ο Σωτήρης Π. Βαρνάβας γεννήθηκε στη Μηλιά Αμμοχώστου και φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσιογνωστικές Επιστήμες και στη συνέχεια Γεωλογία. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει και αναπτύσει ερευνητική δραστηριότητα στις Περιβαλλοντικές Επιστήμες. Αποτελέσματα των ερευνών του δημοσιεύει σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Το 2006 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Ψήγματα απείρου". 

"Ο Χαρταετός", νέο ποίημα του Σωτήρη Βαρνάβα από τη συλλογή Διαστάσεις του Χωροχρόνου

Διαστάσεις του Χωροχρόνου

Ο ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ

Πέρασα απ’ το μαγαζί με καραβόσκοινα

λίγο να πάρω σπάγκο

για το χαρταετό

δυνατοί οι άνεμοι

να κρατηθεί σαν θα πετάξει.

Κάβοι

πολλών λογιών σχοινιά

δένανε τις σκέψεις μου

όπως κι ελπίδες ανθρώπων σε λιμάνια.

– Για πόσα μέτρα μιλάμε;

ρώτησε

– Πάνω απ’ τον ουρανό

κι από το σύννεφο πιο πέρα

ωσότου να χάνεται

η μοναξιά κι η σιωπή

Ωσότου η κλωστή να εξαντληθεί

και μόνος του ο χαρταετός να ταξιδεύει.
--
Ο Σωτήρης Π. Βαρνάβας γεννήθηκε στη Μηλιά Αμμοχώστου και φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσιογνωστικές Επιστήμες και στη συνέχεια Γεωλογία. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει και αναπτύσει ερευνητική δραστηριότητα στις Περιβαλλοντικές Επιστήμες. Αποτελέσματα των ερευνών του δημοσιεύει σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Το 2006 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Ψήγματα απείρου". 

"Δια αλληλογραφίας", νέο ποίημα του Σωτήρη Βαρνάβα από τη συλλογή Διαστάσεις του Χωροχρόνου

Διαστάσεις του Χωροχρόνου

ΔΙΑ ΑΛΛΗΛΟΓ ΡΑΦΙΑΣ

Στιγμή να μεταφέρει η γραφή

ό,τι αποθησαυρίζει η σκέψη

από συνειρμό μια ανάμνηση

ή κάποια αίσθηση που ο χρόνος

κατεχράσθη

φλόγα τ’ ανάγλυφου, κανόνες

εχεμύθειας να τηρηθούν

της γης γαλάζια μέρη να γνωρίσεις

ζώσης φωνής απούσης

απώλειες συνεπάγονται

Δέσμες τοπία άφωνα

στη σάκα μεταφέρει ο ταχυδρόμος.
--
--Ο Σωτήρης Π. Βαρνάβας γεννήθηκε στη Μηλιά Αμμοχώστου και φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσιογνωστικές Επιστήμες και στη συνέχεια Γεωλογία. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει και αναπτύσει ερευνητική δραστηριότητα στις Περιβαλλοντικές Επιστήμες. Αποτελέσματα των ερευνών του δημοσιεύει σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Το 2006 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Ψήγματα απείρου".

"Να μιλήσουμε θέλω", νέο ποίημα του Σωτήρη Βαρνάβα από τη συλλογή Διαστάσεις του Χωροχρόνου

Διαστάσεις του Χωροχρόνου

ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΘΕΛΩ

Καθώς αποδεχθήκαμε πως υπάρχουμε λέξεις

Καθώς αποδεχθήκαμε πως υπάρχουμε χρόνος

ας κάνουμε μιαν αρχή,

να μιλήσουμε θέλω.

Λέω να σου πω πως θέλω να υπάρχεις

λέω να σου πω πως θέλω να υπάρχω

να υπάρχουμε αλήθεια στο ποίημα.

Πάντα θα υπάρχουμε λέξεις

θα εξακολουθούμε να υπάρχουμε χρόνος και σιωπή

από χώμα από γη κι από στάχυ

Κι όσες δε γράφουμε

μια ανάμνηση

υπάρχεις στιγμή και φωτιά

αγωνία

κι όλα τα γράμματα άγχος να μεταμορφωθούνε

υπάρχω

κι όλα τα γράμματα άγχος να μεταμορφωθούνε

υπάρχεις

ωσότου τα χέρια μου

κομμάτι από γη

θα υπάρχω χώμα

και τότε ματιά και φωτιά εσύ

ομοούσια γη

το πρόσωπό σου ποίημα

αιώνια εσύ θα υπάρχεις αγάπη.
--
Ο Σωτήρης Π. Βαρνάβας γεννήθηκε στη Μηλιά Αμμοχώστου και φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσιογνωστικές Επιστήμες και στη συνέχεια Γεωλογία. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει και αναπτύσει ερευνητική δραστηριότητα στις Περιβαλλοντικές Επιστήμες. Αποτελέσματα των ερευνών του δημοσιεύει σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Το 2006 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Ψήγματα απείρου". 

"Σου γράφω", νέο ποίημα του Σωτήρη Βαρνάβα από τη συλλογή Διαστάσεις του Χωροχρόνου

Διαστάσεις του Χωροχρόνου

ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ

Ήταν ο τόπος μας πηγάδια

ήτανε κυπαρίσσια και ευκάλυπτοι

ήτανε γνώμες που γονιμοποιούσαν οι αιώνες

χειμώνα καλοκαίρι.

Συμφωνημένοι σπόροι

από παγωμένα ημισφαίρια

μας τους μοιράσαν αιφνιδίως σωρηδόν.

Να πιάσουν φως

τους απλώναμε με τη σοδειά μας

Nα πιάσουν ήλιο

τους διαβάζαμε τα γεγονότα.

Σταθήκαμε απάνω τους με τους κουβάδες

ελπίζοντας υγιή να βγάλουν φύτρα

Μικρά ζωύφια μες στο σακί

κανείς δεν πρόσεξε

μεταμορφώνανε το χώμα μας σε γαϊδουράγκαθα.
--
Ο Σωτήρης Π. Βαρνάβας γεννήθηκε στη Μηλιά Αμμοχώστου και φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Φυσιογνωστικές Επιστήμες και στη συνέχεια Γεωλογία. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει και αναπτύσει ερευνητική δραστηριότητα στις Περιβαλλοντικές Επιστήμες. Αποτελέσματα των ερευνών του δημοσιεύει σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Το 2006 εκδόθηκε από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Ψήγματα απείρου". 

Μορφή της Βοιωτίας

Οδυσσέας Ελύτης

ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

Εδώ που η έρημη ματιά φυσάει τις πέτρες και τ' αθάνατα
Εδώ που ακούγονται βαθιά τα βήματα του χρόνου
Που ανοίγουνε μεγάλα σύννεφα χρυσά εξαφτέρυγα
Πάνω από τη μετόπη τ' ουρανού
Πες μου από που ξεκίνησε η αιωνιότητα
Πες μου ποιο το σημάδι που πονείς
Και ποιο το ριζικό της ελεμίνθας

Ω γη της Βοιωτίας που σε φέγγει ο άνεμος
Τι γίνηκεν η ορχήστρα των γυμνών χεριών κάτω απ' τ' ανάχτορα
Το έλεος που ανέβαινε σαν ιερός καπνός
Που είναι οι πύλες με τ' αρχαία πουλιά που τραγουδούσαν
Κι η κλαγγή που ξημέρωνε τη φρίκη των λαών
Όταν ο ήλιος έμπαινε σαν θρίαμβος
Όταν η μοίρα σπάραζε στη λόγχη της καρδιάς
Κι άναβαν τα εμφύλια κελαηδίσματα
Τι γίνηκαν οι αθάνατες μάρτιες σπονδές
Οι ελληνικές γραμμές μες στο νερό της χλόης

Λαβώθηκαν τα μέτωπα κι οι αγκώνες
Ο χρόνος από τον πολύ ουρανό κύλησε ρόδινος
Οι άνθρωποι προχωρήσανε
Γεμάτοι οδύνη και όνειρο
Στυφή μορφή! Εξευγενισμένη από τον άνεμο
Θύελλας καλοκαιρινής που τα πυρρόξανθα ίχνη
Αφήνει στις γραμμές των λόφων και των αετών
Στις γραμμές της παλάμης σου του πεπρωμένου

Τι ξέρεις ν' αντικρίζεις και τι ξέρεις να φορείς
Ντυμένη από τη μουσική των χόρτων και πως προχωρείς
Μέσα απ' τα ρείκια ή τις αλισφακιές
Στο τελικό σημείο του βέλους

Σ' αυτό το κοκκινόχωμα της Βοιωτίας
Μέσα στων βράχων το ερημικό εμβατήριο
Θ' ανάψεις τα χρυσά δεμάτια της φωτιάς
Θα ξεριζώσεις την κακή καρποφορία της θύμησης
Θ' αφήσεις μια πικρή ψυχή στην άγρια μέντα!