Η Κατερίνα Ζωιτοπούλου - Μαυροκεφαλίδου εντάσσεται σ’ αυτή τη φωτογραφική παράδοση που συνδέθηκε με τον κινηματογράφο και απέδωσε πρόσωπα και χώρους, διαφυλάσσοντας τη μοναδικότητά τους σε μια στιγμή του χρόνου – μια στιγμή της ιστορίας.
Φτάνοντας στην Αθήνα από το Βερολίνο ξεκίνησε το φωτογραφικό της οδοιπορικό στις αρχαιότητες και τους μικρόκοσμους της πόλης. Η Ακρόπολη αποτέλεσε την αφετηρία. Ο Παρθενώνας, ελεύθερος από μελλοντικές αποκαταστάσεις, με ελάχιστους τουρίστες, επιβλέπει την πόλη του ακουμπώντας τη λαϊκή γειτονιά της Πλάκας, που μαζί με τις πλατείες Κλαυθμώνος, Δημαρχείου, Ομόνοιας, το Μοναστηράκι και την Αγορά συνθέτουν το λαϊκό αστικό τοπίο. Τα μνημεία δεν είναι απόμακρα και το κέντρο της Αθήνας κατοικείται από λαϊκό κόσμο που διαμένει σε ταπεινά σπίτια και εργάζεται στα επαγγέλματα της εποχής. Οι λούστροι, οι οργανοπαίχτες, οι μικρέμποροι της αγοράς, οι οικοδόμοι, οι γυναίκες, τα παιδιά αποθανατίζονται στο φακό της μέσα στους χώρους της καθημερινής ζωής. Δημιουργεί, κατ’ αναλογίαν του φωτογραφικού της έργου στο Βερολίνο, όμως εδώ με την παρηγοριά που χαρίζει το φως και χωρίς την πληγή του Τείχους.
Η αφετηρία της μεταπολεμικής πόλης και των ανθρώπων της, με τις αθέατες πληγές από τις φυλακές, τις εξορίες και τον αγώνα για το μεροκάματο, αποθανατίζεται από την Κατερίνα Ζωιτοπούλου - Μαυροκεφαλίδου λίγο πριν η δικτατορία ανακόψει την επούλωση των τραυμάτων και τη στερέωση της Δημοκρατίας.
Το φωτογραφικό της έργο εκδόθηκε στο βιβλίο «Αθήνα | Athen», με κείμενα του Νίκου Δεληβοριά, το 2020 και διατίθεται κεντρικά από τις εκδόσεις Παρασκήνιο (Ζωοδόχου Πηγής 85, 210 3648170).
Όταν τα όνειρα των γενεών και των γενναίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου