Σύγγχρονοι πρόσφυγες στην ποίηση αποσπάσματα Αναγνωστάκη, Ιησού, Σαχτούρη, Βάρναλη

«Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε

Ἀλλότριο πλῆθος ἕρπει τώρα στὶς λεωφόρους

 Ἀλλάξαν καὶ τῶν προαστίων οἱ ὀνομασίες

 Ὑψώνονται ἄσυλα στὰ γήπεδα καὶ στὶς πλατεῖες. 

Ποιὸς περιμένει τὴν ἐπιστροφή σου; Ἐδῶ οἱ ἐπίγονοι

Λιθοβολοῦν τοὺς ξένους, θύουν σ᾿ ὁμοιώματα,

Εἶσαι ἕνας ἄγνωστος μὲς στὸ ἄγνωστο ἐκκλησίασμα Κι ἀπὸ τὸν ἄμβωνα ἀφορίζουνε τοὺς ξένους

Ρίχνουνε στοὺς ἀλλόγλωσσους κατάρες.»

(Μανόλης Αναγνωστάκης, Ἡ Συνέχεια, «Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε».)

«Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν,

πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.» 

(Ματθ. ιθ' 16-26):

«Αὐτὸς κοιτοῦσε βαθιὰ
 βαθιὰ μεσ᾿ στὸ πηγάδι τὸ βάθος του

 δὲν τελείωνε σὲ τούτη τὴ ζωὴ 

οἱ σάρκες ξεκολλούσανε κι ἔπεφταν μία-μία

 σε λίγο δὲ θὰ τοῦ ἔμενε παρὰ ὁ σκελετὸς

 Τὸ πῆρα ἀπόφαση - ἔλεγε - τὸ πῆρα πιὰ ἀπόφαση 

θὰ ζήσω μέσα στοὺς πνιγμένους καὶ μέσα στοὺς λεπρούς» 

(Μίλτος Σαχτούρης, Ποιήματα 1945-1971, «Ὁ Ἅγιος».)

«Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν

 το φως να το σηκώσουν

 δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή

 απ' την αλήθεια της σιωπής

 χίλιες φορές να γεννηθείς

 τόσες θα σε σταυρώσουν» 

(Κώστας Βάρναλης, Σκλάβοι Πολιορκημένοι, «Οι πόνοι της Παναγιάς»)