WELCOME

Καλωσορίσατε σε αυτό εδώ τον ιστότοπο “Book blog info” Ο χώρος αυτός δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως βοηθητικό εργαλείο προβολής των προϊόντων του εκδοτικού οίκου ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ κάποτε. Καθ' οδόν προστέθηκαν και μερικά λουλουδάκια για διακόσμηση - τα οποία ήρθαν και με βρήκαν - στην κάθετη στήλη. Διάφορα ποιηματάκια ξεπήδησαν από τα βιβλία της βιβλιοθήκης μου και προέκυψε έτσι το «1 ΠΟίΗΜΑ 1 ΛΟΥΛΟύΔΙ» Από το 2011 και μετά το blog αυτό θα ταξιδεύει σε νέους βιβλιότοπους και σας καλεί να τον παρακολουθείτε πού και πού... Χρήστος Ρουμελιώτης. e-mail : novus.sales@gmail.com

Ευχαριστώ για την επίσκεψή σας. Καλά κοιταγματάκια…

Martinique poem

Je suis né dans une île amoureuse du vent
Où l'air à des odeurs de sucre et de vanille
Et que berce au soleil du tropique mouvant
Les flots tièdes et bleus de la ... Martinique
Sous les brises au chant des arbres familiers
J'ai vu les horizons où planent les frégates

Δικαιοσύνη, βρόντηξε και λάμψε, Προκοπή! Παλαμάς

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας
ποτίζουμε τη γης, για να γεννά
καρπούς, λουλούδια, τ’ αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας.
Φτωχή αλουλούδιαστη, άκαρπη μονάχα η αργατιά.
Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας
ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί.
Πιο δυνατά κι απ’ τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας,
και μ’ όλο τ’ αλυσόδεμα, σκάφτουν και η γης πλουτεί.
Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, Εργάτη,
νόμοι στο τρών’ αδικητές χωρίς ντροπή!
Αγκαλιαστείτε, αδέλφια, ορθοί!
Με μια καρδιά, μια γνώμη.
-Δικαιοσύνη, βρόντηξε και λάμψε, Προκοπή!

Κωστής Παλαμάς

* Ο μεγάλος μας ποιητής το έγραψε το 1913 ως Ύμνο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, το οποίο ιδρύθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1910. Ο Ύμνος μελοποιήθηκε από τον Μανόλη Καλομοίρη

Αντανακλάσεις, Σωτήρης Π. Βαρνάβας από τη συλλογή, Ψήγματα Απείρου, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2006

Αντανακλάσεις

Αυλή του Απρίλη ο ουρανός
τροφή το σύννεφο στη γη χαρίζει
το χώμα χαίρεται χοροπηδά,
χλόη στα πόδια της ελιάς
στον ώμο της κεραμιδί
μικρό πουλί κτενίζει τα μαλλιά της
κέντημα κόκκινη ποδιά
χρυσή γιρλάντα
Γη γεμάτη τ’ ουρανού παιδιά.
Σωτήρης Π. Βαρνάβας
από τη συλλογή Ψήγματα Απείρου
εκδόσεις Γαβριηλίδης 2006

Γυναίκες της Σαρίας, της Ευαγγελίας Πανούση

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΣΑΡΙΑΣ
Γυναίκες της σαρίας
Τους παλμούς σας αφουγκράζομαι.
Σκιρτήματα καταγράφω
μιας απέλπιδος προσπάθειας
ελεύθερες να υπάρξετε.
Γυναίκες του τσαντόρ, της μπούργκα
η σκέψη αμιγής μαζί σας ταυτίζεται.
Ο πνιγμός σας, τις ανάσες μου σβήνει.
Μια τρύπα γίνομαι στενή περιοριστικά
τον κόσμο ν’ατενίζω.
Διαιωνίζομαι, σκιά στους δρόμους
μ’ αθόρυβο το βάδισμα.
Ανυποψίαστα περνώ πλάι σας
κι είναι σαν να μην υπάρχω.
Δίχως ταυτότητα γεμάτη ντροπή
σπαράζω κάτω από τη διαγραφή
που μου φόρεσαν.
Πουλί κλεισμένο σε κλουβί
αέναες κινήσεις,
επαναλαμβανόμενης εξάρτηση
για τροφή και προστασία.
Το σώμα μουδιασμένο
στην απομόνωση μιας φυλακής.
Όταν κεφάλι σηκώσω θα’ ρθουν οι νόμοι της επιβολής
με λιθοβολισμό να μ’ αφορίσουν.
Την κόρη μου θα παντρολογούν
στα δεκατέσσερά της χρόνια
διαιωνίζοντας τη στέρηση
της ελεύθερης επιλογής
που άνθρωπο με κάνει.
και δε γνωρίζω τιποτα πιο οδυνηρό
απο το τσαντόρ μέσα μου.

7/4/2017
https://www.facebook.com/eva.panousi?fref=nf