Που βλέπεις κ αγναντεύεις
Ρίξε μας μια γλυκιά ματιά
Βάλε το χέρι απαλά
Κ σκούπισε το δάκρυ
Στο μάγουλο του γιόκα σου
Της κόρης κ αδελφών σου
Πες μας αν συναντήθηκες
Με μάννα κ πατέρα
Αν ήρθε η Μαίρη να σε βρει
Εκεί ψηλά στ' αστέρια
Μήπως κ αντρειεύτηκε
Δεν τόξερε...Σε ζήταγε
Της κρύβαμε τ αλλόκοτο το νέο...
Έλα κ πες μας πως περνάς;
Σου λείπουνε οι φίλοι, οι γείτονες
Το σπίτι σου, δικοί, κ αγαπημένοι;
Είστε πολλοί εκεί ψηλά
Τα λέτε όλη μέρα;
Μην κλαίτε, αδελφούλη μου
Κ μην στενοχωριέστε
Αν τ άστρα είναι μακριά
Εμείς, μες στην καρδιά μας
Σας έχουμε ολημερίς
Κ από βραδύς σας κλαίμε
Γιατί μας λείπετε πολύ!!!!
Αλίμονο....πικράθηκε η ζωή μας
Χωρίς αγάπες κ αγκαλιές!
Οι θύμησες μας πνίγουν......
28/3 /2017-28/3/2020
Βούλα Γκιολή
Ποίημα Εις Μνήμην Γεωργίου Γκιολή
Η κυρία Γκιολή είναι φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου