Ένας καλλιεργημένος λύκος Απόσπασμα από το παραμύθι της Μπέκη Μπλούμ με εικονογράφηση του Πασκάλ Μπιέ από τον εκδοτικό οίκο ΖΕΒΡΟΔΕΙΛΟ. Μέρες τώρα ο Λύκος τριγυρνούσε στο χωριό. Πονούσαν οι πατούσες του από το περπάτημα και το στομάχι του γουργούριζε ασταμάτητα από την πείνα. Οι άνθρωποι βλέπεις είχαν γίνει ταχύποπτοι… Δεν εμπιστεύονταν πιά κανένα, πόσο μάλιστα ένα πεινασμένο λύκο. Όχι φαγητό δεν του δίνανε, ούτε καλημέρα δεν του λέγανε! Ξαφνικά, ο Λύκος θυμήθηκε πως υπήρχε ένα αγρόκτημα στα περίχωρα. Ισως εκεί να του χαμογελούσε η τύχη. Όταν έφτασε στο αγρόκτημα πλησίασε πολύ προσεκτικά στο φράκτη και… είδε από μακριά ένα γουρούνι, ένα παπί και μια αγελάδα να διαβάζουν στη λιακάδα! Κάνουν πουλάκια τα μάτια μου από τη πείνα… σκέφτηκε ο Λύκος. Πρώτη φορά έβλεπε παπιά, γουρούνια κι αγελάδες να διαβάζουν! Η υπόθεση όμως δεν χωρούσε αναβολή.Πεινούσε και έπρεπε να ορμήσει… Απάνω τους! «ΟΥΑ-Α-Α-Α-Α-Α!» έκανε ο Λύκος και κουνέλια και κοτόπουλα το’ βαλαν πανικόβλητα στα πόδια. «Τι είναι αυτή η φασαρία;» ρώτησε ενοχλημένη η Αγελάδα. «Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στο βιβλίο μου!» «Αγνόησέ τον» είπε το Παπί, ενώ το Γουρούνι συνέχισε να διαβάζει ατάραχο….
Και η συνέχεια φυσικά στο χωριό με τα καλλιεργημένα ζώα!
Όταν τα όνειρα των γενεών και των γενναίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου