Η ωραιότερη ζωγραφιά της Μαρίνας

Η Κατερίνα Παπανικολάου με τη βοήθεια των εικόνων της Νίκης Λεωνίδου ομορφαίνουν την ζωή μας και συγκινούν την ψυχή μας μέσα από τις κυβικές σελίδες του βιβλίου των που την έκδοσή του εμπιστεύθηκαν τον "ΤΑΞΙΔΕΥΤΗ". "Ακούτε" λοιπον ένα απόσπασμα με τ' αυτιά της φαντασία σας !

"Σαν άσπρες μέρες, σκορπισμένες πάνω σε πράσινο χαλί. μοιάζουν τα σπίτια του μικρού χωριού, αν τα δει κανείς από μακριά, απ' τη στροφή του δρόμου. Το χωριό της Μαρίνας είναι σκαρφαλωμένο στην πλαγιά του βουνού, ανάμεσα σε καρυδιές και καστανόδενδρα. Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε η Μαρίνα. Εκεί πρωτοπήγε σχολείο. Να! Στο μικρό εκέινο σπίτι με τα μεγάλα παράθυρα, δίπλα στην εκκλησία.

Το χειμώνα, όταν όλα ήταν κάτασπρα απ' το χιόνι στο μικρό χωριό, τα παιδιά στο σχολείο μαζεύονταν γύρω από τη σόμπα να ζεσταθούν. Την ταίζανε με ξύλα και στο διάλειμμα ψήνανε ψωμί, κάστανα και καρύδια. Μύριζε ως και την αυλή καψαλιστό, ζυμωτό ψωμί με καρυδόμελο. Και τότε η δασκάλα διάλεγε να τους πεί το παραμύθι, το κουκί και το ρεβίθι.

Και την άνοιξη... Αχ! αυτή η άνοιξη! Το μικρό σχολείο έμοιαζε με ζωγραφιά. Τα παρτέρια γέμιζαν λουλούδια, η αυλή πρασινάδα, τα δένδρα άνθη και από τη βρύση έτρεχε γάργαρο νερό. Έβγαινε από τα σπλάχνα της γης. Ήταν το νερό της πηγής. Ο παπού της Μαρίνας είχε χτίσει μια βρύση εκεί, με τα ίδια του τα χέρια. "Είναι για τα παιδιά", είχε πει, "για να ξεδιψούν με καθαρό νερό"

Πόσο αγαπούσε η Μαρίνα το σχολείο της, τη δασκάλα της, τους συμμαθητές της! Εκεί ήταν όλοι σαν μια οικογένεια. Μαζί έτρωγαν, έκαναν αστεία, ζωγράφιζαν. Πάντα ζωγράφιζαν στο μεγάλο τραπέζι. Η ζωγραφική ήταν η πιό αγαπημένη ασχολία της Μαρίνας. Και τί δεν έφτιαχνε το θαυματουργό χεράκι της. Πουλιά, δένδρα, λουλούδια, παιδάκια. Κανένα χρώμα δεν ξεχώριζε. Όλα τ' αγαπούσε το ίδιο. Γι' αυτό κι οι ζωγραφιές της ήταν όμορφες, λουσμένες μ' όλα τα χρώματα.
Μια μέρα μετά το σχολείο οι γονείς της Μαρίνας της είπαν τα νέα"...
Ποιά όμως ήταν αυτά; Τι μέρες θα ξημέρωναν από δώ και μπρος για τη μικρή Μαρίνα; Οι απαντήσεις φυσικά στο παραμυθάκι που σας περιμένει ολοζώντανο να σας μιλήσει!
(Για την αντιγραφή και την προβολή Χρίστος Ρουμελιώτης)